علت استفاده از میلگرد نمره ۱۲ یا ۱۴ به عنوان نشیمن در اسکلت بتنی چیست و جایگزین آن چیست؟
علت استفاده از میلگرد نمره ۱۲ یا ۱۴ به عنوان نشیمن در اسکلت بتنی چیست و جایگزین آن چیست؟
هنگام استفاده از سقف کرومیت در اسکلت بتنی، تیرچهها نمیتوانند مستقیماً روی قالب چوبی یا فلزی تیر بتنی قرار گیرند، زیرا پس از بتنریزی هیچ اتصال مکانیکی بین تیرچه و تیر بتنی ایجاد نمیشود. برای حل این مشکل، یک نشیمنگاه (Bearing Seat) برای تیرچهها در داخل تیرهای بتنی اصلی تعبیه میشود.
روش اول (رایج): استفاده از میلگرد نشیمن
• نحوه اجرا: یک یا دو ردیف میلگرد با نمره بالا (ϕ۱۲ \phi 12 ϕ۱۲، ϕ۱۴ \phi 14 ϕ۱۴ یا بالاتر) در ارتفاع مشخصی در داخل قالب تیر بتنی قرار داده میشوند. سر تیرچههای کرومیت روی این میلگردها تکیه میکنند.
• چرا نمره بالا؟ این میلگردها باید وزن تیرچهها و کارگران را در حین اجرا تحمل کنند بدون اینکه خم شوند یا تغییر شکل دهند. نمره پایینتر توانایی تحمل این بار متمرکز را ندارد.
• مزیت: اجرای ساده و سریع.
• عیب: این یک اتصال صددرصدی و ایدهآل نیست و بیشتر نقش یک تکیهگاه موقت در حین اجرا را دارد. اتصال نهایی به درگیری بال فوقانی و میلگردهای اُتکا در بتن وابسته است.
روش دوم (حرفهایتر): استفاده از نبشی یا پلیت فولادی
• نحوه اجرا: به جای میلگرد، یک نبشی سرتاسری یا پلیتهای مجزا (تسمه) در محل تکیهگاه تیرچهها به آرماتورهای تیر بتنی بسته شده یا جوش داده میشوند. تیرچهها روی این نشیمنگاه فولادی قرار گرفته و سپس به آن جوش داده میشوند.
• مزیت:
o اتصال بسیار قوی و یکپارچه: با جوشکاری تیرچه به این نبشی/پلیت، یک اتصال فولادی مستقیم و مستحکم بین سقف و تیر اصلی برقرار میشود.
o انتقال بار بهتر: بار به شکل گستردهتری به تیر بتنی منتقل میشود.
o افزایش ایمنی لرزهای: این اتصال یکپارچه، عملکرد دیافراگم سقف را در برابر زلزله به شدت بهبود میبخشد.
• عیب: هزینه بالاتر و نیاز به دقت و مهارت اجرایی بیشتر.
نتیجهگیری: هرچند استفاده از میلگرد نمره بالا رایج است، اما استفاده از نبشی یا پلیت به عنوان نشیمنگاه و جوشکاری تیرچه به آن، روشی به مراتب اصولیتر و ایمنتر برای اجرای سقف کرومیت در اسکلت بتنی است







